Λουίζα. Θεραπευτικό βότανο αλλά και πολύ όμορφο φυτό

Γνωστή για τις αντιοξειδωτικές και αντιμικροβιακές της ιδιότητες η Λουίζα εκτός από ένα από τα πιο δημοφιλή αρωματικά βότανα είναι και ένα πολύ όμορφο φυτό, για καλλιέργεια σε παρτέρι ή δοχεία φύτευσης. 

Γενικά Χαρακτηριστικά

Aloysia citrodora ή Lippia citriodora η βοτανολική ονομασία της και πρόκειται για φυλλοβόλο πολυετή θάμνο με καταγωγή από την Λατινική Αμερική. 

Το ύψος του φυτού μπορεί να φτάσει τα δύο μέτρα και η παράπλευρη ανάπτυξή του τα  80-100cm.
Διαθέτει ανοιχτοπράσινα, λογχοειδή και στενά φύλλα που με την τριβή αναδύουν το χαρακτηριστικό άρωμα λεμονιού. 
Οι βλαστοί με τον χρόνο ξυλοποιούνται και στην κορυφή τους την περίοδο ανθοφορίας εμφανίζονται οι συστοιχίες των μικροσκοπικών λευκών, πρασινωπών ή ροζ-μωβ λουλουδιών ανάλογα με την ποικιλία. 

Εκτός των χρήσης των φρέσκων ή αποξηραμένων φύλλων σε αφεψήματα, στην μαγειρική ή την ζαχαροπλαστική η Λουίζα είναι και ένα όμορφο αρωματικό φυτό με την καλλωπιστική αξία της να οφείλεται στην γενική όψη του φυτού, κυρίως όταν αναπτύσσεται σε μορφή συμπαγούς χαμηλού θάμνου, αλλά και την ιδιαίτερη όψη των λουλουδιών της. 
Μπορεί να καλλιεργηθεί απευθείας στο έδαφος αλλά και σε δοχεία φύτευσης και να συνδυαστεί με άλλα αρωματικά βότανα αλλά και κάθε είδους καλλωπιστικά. 

Φροντίδα

Χώμα: Χρησιμοποιείστε για την Λουίζα εμπλουτισμένο φυτόχωμα με πολύ καλή αποστράγγιση. 

Θέση: Ευδοκιμεί σε πλήρως ηλιόλουστα ή ελαφρά ημισκιερά σημεία, με ιδανικότερες θέσεις αυτές στις οποίες το φυτό θα μένει προστατευμένο από τον έντονο μεσημεριανό ήλιο του καλοκαιριού που καταπονεί ιδιαίτερα το φύλλωμά του. 

Πότισμα: Οι ανάγκες της Λουίζας σε νερό είναι ιδιαίτερα αυξημένες. Τα ζεστά διαστήματα της άνοιξης και κυρίως του καλοκαιριού χρειάζεται καθημερινό πότισμα όμως το χώμα της θα πρέπει να διαθέτει πολύ καλή αποστράγγιση, έτσι που να διατηρεί μια ελαφριά υγρασία αλλά χωρίς οι ρίζες να κινδυνεύουν από σήψη. 
Ιδανικά θα πρέπει να ποτίζεται συχνότερα και με μικρές ποσότητες νερού, ενώ την ευννοεί και το κατάβρεγμα των φύλλων τις πρώτες πρωϊνές ή βραδινές ώρες. 
Στην διάρκεια του χειμώνα τα ποτίσματα θα πρέπει να αραιώνουν σημαντικά, ανάλογα βεβαίως και με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν αλλά και τη θέση του φυτού.
Φυτά σε γλάστρες χρειάζονται, γενικά, πιο συχνό πότισμα σε σχέση με τα τοποθετημένα απευθείας στο χώμα.
Η κλίση των φύλλων προς τα κάτω είναι χαρακτηριστικό σημάδι ότι το φυτό χρειάζεται περισσότερη υγρασία.  

Λίπανση: Η χορήγηση πλήρους σκευάσματος σε κόκκους ή υγρό, ανά 15-10 ημέρες την περίοδο της άνοιξης, ευννοεί ιδιαίτερα την γενική της ανάπτυξη. Αν πρόκειται να συλλέξετε φύλλα για χρήση σε αφεψήματα επιλέξτε ένα βιολογικό λίπασμα.

Κλάδεμα: Επειδή η γενική όψη της Λουίζας είναι πολύ πιο όμορφη όταν αναπτύσσεται σε μορφή συμπαγούς και χαμηλού θάμνου, μετά τα 2-3 χρόνια από την αρχική της φύτευση, θα πρέπει να κλαδεύεται μετά το τέλος της ανθοφορίας σε ύψος 20-30cm από το έδαφος ή να αφαιρούνται οι ψηλοί βλαστοί, ώστε το φύλλωμα να διατηρεί την πυκνότητά του. 

Ανθοφορία - Πολλαπλασιασμός - Συλλογή

Η Λουίζα ανθοφορεί στην διάρκεια του καλοκαιριού.

Ο πολλαπλασιασμός της γίνεται με μοσχεύματα, την περίοδο της άνοιξης, αλλά δεν είναι πάντα επιτυχής. Ο πιο απλός τρόπος για να αποκτήσετε φυτά Λουίζας είνα να τα προμηθευτείτε από κάποιο φυτώριο, είναι διαθέσιμη σχεδόν σε όλα. 
 
Τα φύλλα συλλέγονται αρχές του φθινοπώρου και αποξηραίνονται με την κλασική διαδικασία αποξήρανσης αρωματικών φυτών και βοτάνων:
- Κόψτε κλαδάκια και ξεπλύντε ελαφρά με νερό. 
- Αφήστε να στεγνώσουν στον ήλιο. 
- Δέστε τα κλαδάκια σε ματσάκια και αφήστε να αποξηρανθούν φυσικά, κατά προτίμηση κρεμασμένα σε ένα σημείο χωρίς έντονη υγρασία. 
- Όταν αποξηρανθούν πλήρως, συνήθως σε 2-3 εβδομάδες, αποθηκεύστε τα σε γυάλινα βάζα, είτε ολόκληρα είτε αφού τα τρίψετε ανάλογα με την τρόπο που πρόκειται να τα χρησιμοποιήσετε.