Τριαντάφυλλο της ερήμου. Ένα υπέροχο παχύφυτο με ελάχιστες απαιτήσεις

Πληροφορίες και συμβουλές φροντίδας για το Τριαντάφυλλο της ερήμου (Adenium)

Αν και όχι από τα πιο δημοφιλή καλλωπιστικά στη χώρα μας το Τριαντάφυλλο της ερήμου είναι ένα υπέροχο τροπικό παχύφυτο με ελάχιστες απαιτήσεις και κατάλληλο για καλλιέργεια τόσο σε εξωτερικούς όσο και εσωτερικούς χώρους. 

Γενικά Χαρακτηριστικά

Adenium  η γενική βοτανολογική ονομασία του είδους και το Adenium obesum η πιο κοινή καλλιεργήσιμη ποικιλία. Πρόκειται για τροπικό παχύφυτο εγγενές στην Αραβική χερσόνησο και τις χώρες της υποσαχάριας Αφρικής.
Και μόνο από τις χώρες καταγωγής του γίνεται αντιληπτή η ανθεκτικότητα του φυτού στην ξηρασία, γεγονός που οφείλεται στη μεγάλη ποσότητα υγρασίας που συγκρατούν στο εσωτερικό τους οι ιδιόμορφοι βλαστοί. 
Η μορφολογία των διογκωμένων στη βάση τους βλαστών δίνει στο Τριαντάφυλλο της ερήμου όψη μπονσάϊ και λόγω της αργής του ανάπτυξης είναι εύκολο να διατηρήσει την μορφή "mini δέντρου" σε γλάστρα για πολλά χρόνια.
Στο φυσικό περιβάλλον του αναπτύσσεται σε μορφή δέντρου που μπορεί να φτάσει σε ύψος έως τα τρία μέτρα. Φυτά που καλλιεργούνται σε γλάστρες δεν ξεπερνούν τα 40-80cm

Το φύλλωμα αποτελείται από μετρίου μεγέθους βαθυπράσινα και λογχοειδή φύλλα που αναπτύσσονται αντικριστά κατά μήκος των ορθόκλαδων βλαστών. Αν και πρόκειται για αειθαλές είδος στην διάρκεια του χειμώνα ενδέχεται να χάσει μέρος του φυλλώματος. 
Αναπτύσσει μεγάλου μεγέθους μονά ή διπλά άνθη σε σχηματισμό τρομπέτας τα οποία ανάλογα με την ποικιλία έχουν ροζ ή κόκκινο χρώμα σε συνδυασμό με λευκά σημεία ή ραβδώσεις στο εξωτερικό ή εσωτερικό μέρος του. Σπανιότερες ποικιλίες εμφανίζουν κίτρινα ή λευκά όπως και δίχρωμα λουλούδια.

Όπως συμβαίνει με τα περισσότερα τροπικά φυτά τα περισσότερα μέρη του περιέχουν τοξικές ουσίες, σαν ένα μέσο άμυνας του φυτού σε φυτοφάγα ζώα στις περιοχές που είναι αυτοφυές, γι' αυτό και θα πρέπει να είναι ελεγχόμενη η πρόσβαση σε αυτό κατοικιδίων και μικρών παιδιών. 

Η καλλωπιστική αξία του οφείλεται στην ιδιαίτερη μορφολογία και τον τρόπο που αναπτύσσονται οι βλαστοί, τα εντυπωσιακά λουλούδια αλλά και την εκτεταμένη περίοδο ανθοφορίας.
Οι ελάχιστες φροντίδες που απαιτεί, το γεγονός ότι σπάνια επηρεάζεται από ασθένειες αλλά και η ευκολία του να προσαρμόζεται τόσο σε εσωτερικούς όσο και εξωτερικούς χώρους κάνει το Τριαντάφυλλο της ερήμου ένα από τα πιο εύκολης καλλιέργειας παχύφυτα.

Φροντίδα

Χώμα: Χρησιμοποιείστε φυτόχωμα κατάλληλο για κάκτους και παχύφυτα που διαθέτει πολύ καλή αποστράγγιση.
Η κάλυψη του χώματος με χαλίκι ή άλλα υλικά εδαφοκάλυψης συμβάλλει στην διατήρηση της υγρασίας του χώματος για περισσότερο χρόνο. 

Λόγω των επιφανειακών ριζών, που αναπτύσσονται καλύτερα όταν βρίσκονται "στριμωγμένες" σε μικρή ποσότητα χώματος, θα πρέπει να τοποθετείται σε όχι μεγάλου βάθους γλάστρες ενώ και η μεταφύτευσή του δεν θα πρέπει να γίνεται νωρίτερα από κάθε 4-5 χρόνια. 

Θέση: Αναπτύσσεται σε πλήρως ηλιόλουστα σημεία, διαφορετικά η ανθοφορία του είναι αισθητά μειωμένη και η γενική του ανάπτυξη πολύ πιο αργή.
Ακόμη και όταν καλλιεργείται σε εσωτερικό περιβάλλον θα πρέπει να δέχεται άμεσο ηλικό φως για τουλάχιστον έξι ώρες ημερησίως.
Όπως και τα περισσότερα παχύφυτα είναι ευαίσθητο μόνο στις χαμηλές θερμοκρασίες και τον παγετό. Γι'  αυτό και ιδανικά καλλιεργείται σε δοχεία φύτευσης, τοποθετημένα σε σημεία με άπλετο φως από την άνοιξη έως το φθινόπωρο και τα οποία μπορούν να μεταφερθούν σε προστατευμένο ζεστό χώρο κατά την διάρκεια του χειμώνα.

Πότισμα: Η ανθεκτικότητα στην ξηρασία αποτελεί κύριο χαρακτηριστικό του φυτού και οι ανάγκες του σε νερό είναι μειωμένες. Θα πρέπει να ποτίζεται αραιά (1-2 φορές την εβδομάδα) την άνοιξη και το καλοκαίρι και μόνο όταν το χώμα έχει στεγνώσει εντελώς. Τις  υπόλοιπες εποχές τα ποτίσματα θα πρέπει να αραιώνουν ακόμη περισσότερο και με μικρή ποσότητα νερού, έτσι που το χώμα απλά να αποκτά μια σχετική υγρασία.
Η πτώση των φύλλων σε εποχές εκτός του χειμώνα είναι σημάδι πως το φυτό δέχεται περισσότερη υγρασία από όσο χρειάζεται.
Πρόκειται γενικά για είδος που είναι προτιμότερο να ταλαιπωρηθεί από έλλειψη νερού, από την οποία με το πρώτο πότισμα αρχίζει να συνέρχεται, παρά από υπερβολική υγρασία που έχει σαν αποτέλεσμα το σάπισμα των ριζών και τον σταδιακό μαρασμό του.

Λίπανση:  Η χορήγηση πλήρους σκευάσματος για παχύφυτα, κάθε 15 ημέρες, στην διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού, είναι απαραίτητη προϋπόθεση πλούσιας ανθοφορίας και υγιούς ανάπτυξης του φυτού.

Κλάδεμα: Πρόκειται για είδος βραδείας ανάπτυξης, αναπτύσσεται περίπου 10-15 cm ανά έτος, έτσι τα πρώτα χρόνια ανάπτυξής του δεν απαιτεί καθόλου κλάδεμα.
Στην συνέχεια οι βλαστοί μπορούν να κοπούν ελαφρά, στο τέλος του χειμώνα, προκειμένου το φυτό να διατηρεί το γεμάτο συμπαγές σχήμα του. 

Ανθοφορία-Πολλαπλασιασμός

Το Τριαντάφυλλο της ερήμου ανθοφορεί από την άνοιξη έως τις αρχές του φθινοπώρου. Κάθε άνθος διατηρείται επί 7-10 ημέρες. 

Φυτά που καλλιεργούνται σε εσωτερικό χώρο ή σε περιοχές με πολύ ήπιο κλίμα ενδέχεται να παρουσιάσουν και μια δεύτερη περίοδο ανθοφορίας στην διάρκεια του χειμώνα.

Ο πολλαπλασιασμός του γίνεται με σπόρους ή μοσχεύματα, στο τέλος του χειμώνα.

Μορφολογικά τα πιο εντυπωσιακά φυτά δημιουργούνται με χρήση σπόρων, αφού μέσω μοσχευμάτων τα νέα φυτά αναπτύσουν συνήθως έναν μόνο διογκωμένο κεντρικό βλαστό.

Σε φυτώρια και eshops που ειδικεύονται σε παχύφυτα και τροπικά είδη διατίθενται και στη χώρα μας έτοιμα αναπτυγμένα φυτά με Τριαντάφυλλο της ερήμου αλλά και σπόροι για φύτευση.